Lang geleden toen ik nog een kind was, herinner ik me levendig de dagen op het schoolplein. De vrolijke geluiden van kinderen die speelden, de kleurrijke lunchboxen die werden uitgepakt en de opgewonden gesprekken over de nieuwste avonturen in tekenfilms.

Maar te midden van al die vrolijkheid was er iets dat mijn aandacht trok, iets dat me dwong om mijn positie in te nemen.

Ik stond altijd naast diegene die gepest of uitgesloten werd. Het voelde als een ongeschreven regel in mijn jonge hart dat niemand buitengesloten zou mogen worden.

• Ik kon er gewoon niet tegen dat iemand anders voor jou zou beslissen dat je wel of niet mocht meedoen.
• Misschien was het mijn eigenzinnige aard, of misschien was het gewoon een verlangen naar rechtvaardigheid dat diep in me geworteld was.
• Mijn vrienden begrepen niet altijd waarom ik ervoor koos om naast de ‘buitenbeentjes’ te staan.

‍

‍

Ze vonden het soms lastig en vroegen zich af waarom ik niet gewoon meeging met de stroom. Maar voor mij was het heel simpel: iedereen hoort erbij.

Iedereen verdient het om mee te doen, om vrienden te hebben, om gelukkig te zijn.Net zoals dit verhaal, kunnen boeken en (voor)leesplezier ook een krachtig element zijn om begrip, vriendelijkheid en acceptatie te verspreiden.

In de wereld van verhalen, delen we ervaringen en leren we dat iedereen een plek heeft en gehoord moet worden.(Voor)Lezen bevordert niet alleen kennis, maar ook empathie en verbondenheid. Het is een stap naar een inclusievere samenleving, waarin elke stem wordt gehoord en elk verhaal wordt gewaardeerd.

In de wereld van verhalen, delen we ervaringen en leren we dat iedereen een plek heeft en gehoord moet worden.(Voor)Lezen bevordert niet alleen kennis, maar ook empathie en verbondenheid. Het is een stap naar een inclusievere samenleving, waarin elke stem wordt gehoord en elk verhaal wordt gewaardeerd.

‍